Burjuva partilere tek oy bile verilmesin!

Tekrar eden ekonomik krizler, salgın hastalıklar, harpler, iklimin ısınması, artan eşitsizlikler, daimi işsizlik, artan enflasyon… zevaldeki kapitalizm tüm insanlığı felakete sürüklenme tehdidiyle karşı karşıya bırakmaktadır. Sömürülenlerle ezilenlerin kapitalizmi devirmelerine mani olmak ve kapitalistlerle, büyük ziraat arazisi ve gayrimenkul sahipleriyle hesaplaşmalarını engellemek için reçete hep aynısı olmuştur: milliyetçilik, din, ırkçılık, ataerkillik… Dünyanın her yerinde Macron tarzı “demokratik” hükumetler, işçi kazanımlarını iptal etmekte, korumacılığa, militarizme, göçmen avına, kitlesel gözetime, demokratik hürriyetlerin kısıtlanmasına ve polis baskısına kaymaktadır.

Az veya çok parlamenter rejimler, nüfusun öfkesini ezilen milletlerle dini azınlıklara, siyasi mültecilere, gurbetçilere… yöneltmeye çalışan popülist demagoglarla Le Pen ailesinin FN-RN partisi ve Reconquête [Yeniden Fetih] yani Zemmour ile kapitalist Bolloré’nin müşterek ırkçı girişimi gibi ecnebi aleyhtarı veya dinci partilerin yükselişiyle tehdit altındadır.

Onların yükselişini kolaylaştıran, küresel ölçekte işçi sınıfının yönetim krizidir. “Sosyalist” olduklarını söyleyen devletlerin (Rusya, Çin…) bürokrasileri tarafından kapitalizmin geri getirilmesi, kapitalizmin hükumete geldiklerinde “sosyalist”, “komünist” veya “işçi” partileri tarafından sadakatle yönetimi (Fransa’da Mitterand, Jospin ve Hollande hükumetleri), sendika şeflerinin patronların veya hükumetlerin emekçilere karşı planlarına iştirak etmeleri (Fransa’da tüm sendikalar Emeklilik Yönelim Konseyi’ne katılmaya devam etmektedirler), müşterek yönetim (kapitalist şirketlerin yönetim kurulları, vs.), gerici tedbirlere karşı genel grev çağrısı yapmayı reddetmeleri (2023 senesinde Fransa ve Büyük Britanya’da, 2024 senesinde Arjantin’de) birbiri ardına mağlubiyetlere yol açmaktadır.

Şovenizmleriyle, burjuvazinin şu veya bu bölümüne tabiiyetleriyle (Fransa’da Macron’a, Amerika Birleşik Devletleri’nde Biden’a, Arjantin’de Massa’ya, Meksika’da Sheinbaum’a… rey verilmesi çağrısı) bu siyasi ve sendikal aygıtlar proletaryanın moralini bozmakta ve küçük burjuva sınıfları faşizme kayan ve ırkçı demagogların kollarına itmektedirler.

RN’in “sosyal” vaatlerinin içi boştur. RN tarafından vadedilen maaş artışları hükumet tarafından verilen sözle aynı tarzdadır, patronların iyi niyetine ve sosyal güvenliği boğmakta olan patronların katkısına yeni muafiyetlere dayanmaktadır. Hükumete gelmeden evvel Bardella ve Ciotti, bütçenin durumundan dolayı Macron’un emekliliğe dair karşı reformunu iptal etmek için beklemek icap edeceğini izah etmektedirler, 60 yaşında emekliye ayrılma hakkından ise bahsetmemektedirler bile. Fakat Macron’dan kalan patron katkısı muafiyetleri veya ordu ve polis bütçeleri sorgulanmamaktadır.

Avrupa seçimleri ve Parlamento’nun feshedilmesinden beri, emekçilerin ekseriyetiyle tahsillerine devam eden gençlerin bir kısmı haklı olarak endişelidirler. Olası bir Le Pen-Bardella-Ciotti-Maréchal hükumeti, İsrail’e daha çok destek verecek, ecnebi emekçilere daha çok baskı uygulayacak, okulda sosyal seçimi arttıracak, özel kliniklerle ilaç şirketlerini mükafatlandıracak, memurlara boyun eğdirecek ve onları güvencesizleştirecek, işsizleri aç bırakacak, grevlerle Kanakları daha şiddetli bir şekilde bastıracak, çevreyi zehirlemeyi kolaylaştıracak, kürtaja erişimi sınırlandıracak, basında çoğulculuğu sınırlayacak ve kültüre saldıracaktır… İşçi hareketiyle azınlıklara şimdiden saldırılarda bulunan faşist gruplar kuvvetlenecektir.

Tüm bunlara rağmen çözüm, EELV, PP, LRDG, Engagement, vs. ile bir seçim bloku oluşturmak değildir, hele ikinci turda LR, Renaissance, Horizons, MoDem, UDI, vs. gibi partilere rey vermek hiç değildir. Yeni Halk Cephesi (NFP, ki buna LFI, PS ve PCF iştirak etmektedirler, ayrıca CGT ile FSU yönetimleri destek vermektedir), RN gibi çözümün korumacılıkta olduğuna inandırmaya çalışmaktadır. “Yasama kontratosu”, emekliliğimize karşı son kanunu iptal etmemekte, sadece uygulama kararnamelerini kaldırma taahhüdü vermektedir. En ufak kamulaştırma içermemektedir. NFP, Macron’un askeri program kanununa ve NATO’ya mensubiyete saygı göstermektedir. Macron’un polis bütçesini devam ettirmekte ve buna ilaveten “topluma yakın polis” ve “istihbaratı” kuvvetlendirmek istemektedir. Macron ve RN gibi, NFP Yeni Kaledonya’yı emperyalist Fransız devleti bünyesinde tutmak istemektedir.
İşçi sınıfı (zenginliklerin çoğunluğunu imal eden ekseriyet), Macron ve Le Pen-Bardella’yı defetme, ara sınıfların (bağımsız çalışanlar, ara yönetim) büyük bir kısmını kendine çekme kabiliyetine sahiptir. Eksik olan ihtilalci bir işçi enternasyonali, ihtilalci bir işçi partisidir.

Birleşik işçi cephesi! Macron’u defetmek ve Le Pen’in yolunu kesmek için iş, tahsil, hayat yerlerinde sendikalar ve işçi partilerinin çağrısıyla genel asambleler tertip edilsin!
Birleşik işçi cephesi! Ne cumhuriyetçi cephe, ne halk cephesi: ne ilk, ne ikinci turda ırkçı olsunlar, egemenlikçi olsunlar, de Gaulle’cü olsunlar, eski Macron’cu olsunlar, çevreci olsunlar burjuva partilerin adaylarına hiçbir oy verilmesin!

Birleşik işçi cephesi! Kapitalist gruplara el konulsun, teşkilatların, mahallelerin ve sosyal mücadelelerin öz müdafaası tesis edilsin, öğrencilerle emekçilere seyahat hürriyeti tanınsın, cumhurbaşkanlığıyla Senato lağvedilsin, Yeni Kaledonya’nın bağımsızlığı tanınsın, işçi hükumeti kurulsun, Sosyalist Avrupa Birleşik Devletleri!

25 haziran 2024